Lazar Tomanović je zapisao da je nova crkva, sa jednim kubetom, podignuta nad starom istog imena, gdje se i služilo, dok nova nije završena, pa je tek onda srušena. Kada su htjeli rušiti staru crkvu, pleme Ercegovića (tada već pokatoličeno) se opiralo, navodeći svoja prava na tu crkvu. Navodili su da su kao cijenu za tu crkvu dali Turcima mladića u roblje. Drugo pleme, pravoslavno, je dalo Turcima djevojku u istu svrhu. Pravoslavni su im zato dali, kao naknadu, 500 fr. Stara crkvica je bila niska i uska, ali dugačka, i cijelom polovinom visine nad zemljom. Dokument crkve na turskom jeziku nalazio se u zadarskoj pravoslavnoj konzistoriji, pa je i on nestao. Crkva se nalazi na vrhu brežuljka, okruženog morem, osim sa zapadne strane. Kod crkve je i groblje u kojem su sahranjnivani i Tomanovići (npr. sestra Lazara Tomanovića Sofija...). To je parohijalna crkva Jošićke opštine u kojoj pripadaju i pravoslavni iz Lepetana, što su na desnoj strani tjesnaca Verige.

Stara crkva je podignuta u 17. vijeku, u vrijeme turske vladavine na tim prostorima. Pošto Rusi svetu Nedjelju poštuju pod grčkim imenom Kirijakija, a ova crkva se zove po svetiteljki čije ime na srpskom podsjeća na jedan od dana, nedjelju, to je zabunom, na mnogim crkvenim predmetima koji su stigli iz Rusije, pisalo da je to za crkvu Voskresenija Hristova u Jošici. (Rusi za nedjelju kažu Voskresen?e). Čak je i crkveni pečat imao prikaz Hristovog vaskrsenja. (Wikipedia)